Η οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων του ισχίου, του ώμου, του γόνατος και του αστραγάλου είναι μια ασθένεια που εμφανίζεται λόγω φθοράς του χόνδρινου ιστού και παραμόρφωσης των οστών. Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής αισθάνεται πόνο ποικίλης έντασης (ανάλογα με τη μορφή της νόσου). Ως αποτέλεσμα, η ασθένεια οδηγεί σε προβλήματα στις κινητικές λειτουργίες, μερική ή πλήρη ακινησία και αναπηρία. Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί εάν η οστεοαρθρίτιδα μπορεί να θεραπευτεί χωρίς χειρουργική επέμβαση.
Ορισμός της βλάβης
Οι ασθένειες των αρθρώσεων του γόνατος εμφανίζονται πιο συχνά στις γυναίκες. μπορεί να συμβεί για πολλούς λόγους. Οι ηλικιωμένοι έχουν περισσότερες πιθανότητες από άλλους να αναπτύξουν οστεοαρθρίτιδα στην άρθρωση του γόνατος.
Εάν η θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα δεν ξεκινήσει έγκαιρα, τα οστά που σχηματίζουν αρθρώσεις εκτίθενται και καταστρέφονται. Σε αυτή την περίπτωση, θα είναι αδύνατο να γίνει χωρίς χειρουργική επέμβαση. Όταν εμφανιστούν τα πρώτα δυσάρεστα συμπτώματα, είναι σημαντικό να επισκεφτείτε έναν γιατρό το συντομότερο δυνατό. Αυτό δεν μπορεί να εξαλείψει εντελώς την οστεοαρθρίτιδα, αλλά θα βοηθήσει στην επιβράδυνση της διαδικασίας παραμόρφωσης της άρθρωσης του γόνατος και θα σταματήσει τον εκφυλισμό. Η έγκαιρη ανίχνευση της βλάβης και η σωστά διαμορφωμένη θεραπεία βοηθούν στην αποφυγή αρνητικών συνεπειών και πρώιμη κατάσταση αναπηρίας.
Ποιες είναι οι πιο συχνές αιτίες οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος και μπορεί η νόσος να θεραπευτεί; Οι κύριοι λόγοι περιλαμβάνουν:
- πλατυποδία.
- Φλεβικές παθήσεις.
- Διαβήτης και άλλες βλάβες που σχετίζονται με μεταβολικές διαταραχές. Σε αυτή την περίπτωση, θα είναι δύσκολο να απαλλαγείτε από την αρθροπάθεια, καθώς δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται όλα τα φάρμακα και οι φυσικές διαδικασίες.
- Υπέρβαρο – Τα άτομα με προβλήματα βάρους υποφέρουν από οστεοαρθρίτιδα σημαντικά πιο συχνά από τα άτομα με φυσιολογικό σωματικό βάρος.
- Εφηβεία – αυτή τη στιγμή, ο μεταβολισμός και τα επίπεδα ορμονών ενός ατόμου αλλάζουν, οδηγώντας σε μια εκφυλιστική διαδικασία.
- Μεταφορά ενός παιδιού - αυτή τη στιγμή μια γυναίκα κερδίζει βάρος, με αποτέλεσμα το φορτίο στο τμήμα του γονάτου να αυξάνεται σημαντικά. Τα επίπεδα των ορμονών διαταράσσονται, γεγονός που συμβάλλει στην εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας του γόνατος.
- Αλλαγές στο σώμα που σχετίζονται με την ηλικία του ασθενούς.
- Κάποιοι τραυματισμοί. Περίπου το 30 τοις εκατό όλων των οστεοαρθρίτιδας του γόνατος οφείλεται σε τραυματισμό. Ένας τραυματισμός οδηγεί σε αλλαγή στη φυσιολογική δομή του ιστού, η οποία πυροδοτεί τη διαδικασία της καταστροφής.
- Τακτική σωματική δραστηριότητα στα κάτω πόδια στα οποία το σώμα δεν έχει προσαρμοστεί.
- Η αρχή της φλεγμονώδους διαδικασίας στο σώμα.
- Κληρονομική προδιάθεση.
- Η εμφάνιση κράμπες στον μυϊκό ιστό του μηρού.
Η ασθένεια μπορεί να θεραπευτεί μόνο εάν επικοινωνήσετε με έναν θεράποντα ειδικό. Σε αυτή την περίπτωση, απαγορεύεται να ξεκινήσετε τη θεραπεία μόνοι σας. Μόνο ένας ειδικός μπορεί να συνταγογραφήσει αποτελεσματική θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει φυσιοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή.
Προληπτικά μέτρα
Είναι σημαντικό να σκεφτείτε προληπτικά μέτρα πριν εμφανιστεί η υποκείμενη νόσος. Η οστεοαρθρίτιδα μπορεί να χωριστεί σε δύο τύπους. Το πρώτο συμβαίνει λόγω παραβίασης της μεταβολικής διαδικασίας στο σώμα, καθώς και των ηλικιακών χαρακτηριστικών του ασθενούς.
Ο δεύτερος τύπος εμφανίζεται ως αποτέλεσμα τραυματισμού ή μόλυνσης. Για την πρόληψη του δεύτερου τύπου οστεοαρθρίτιδας, είναι σημαντικό να αποφύγετε πιθανούς τραυματισμούς, μώλωπες και κατάγματα. Αυτό ισχύει περισσότερο για όσους αθλούνται ή χορεύουν. Για τέτοιους ανθρώπους, μια τέτοια ασθένεια συχνά σχετίζεται με την εργασία και τους εμποδίζει να κάνουν αυτό που αγαπούν. Αυτό ισχύει και για τα παιδιά που είναι πολύ δραστήρια και συμπεριφέρονται απρόσεκτα στο δρόμο. Είναι σημαντικό να συμπεριφέρονται προσεκτικά ώστε να μην τραυματιστούν σοβαρά.
Ο κύριος παράγοντας που βοηθά στην αποφυγή της αρθροπάθειας της παραμορφωμένης άρθρωσης του γόνατος είναι η κινητικότητα. Η καλύτερη πρόληψη κατά της οστεοαρθρίτιδας είναι η μέτρια άσκηση. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για άτομα των οποίων οι εργασιακές δραστηριότητες συνίστανται κυρίως σε καθιστική εργασία. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για μέτριο φορτίο σε διάφορες αρθρώσεις.
Κύρια στάδια της νόσου
Ανάλογα με το πώς εξελίσσεται, η οστεοαρθρίτιδα μπορεί να χωριστεί σε τέσσερα διαφορετικά στάδια. Όσο πιο προχωρημένο είναι το στάδιο, τόσο πιο δύσκολη θα είναι η διαδικασία θεραπείας και η ανακούφιση των συμπτωμάτων:
- στο πρώτο στάδιο, τα συμπτώματα είναι ήπια, αλλά η διαδικασία της καταστροφής των ιστών εξαπλώνεται ήδη γρήγορα.
- η καταστροφή του χόνδρου συνεχίζεται, η οποία οδηγεί σε μείωση της κινητικότητας του ποδιού στην περιοχή της άρθρωσης και συνοδεύεται από έντονο πόνο.
- σε αυτή την περίπτωση, ο ιστός του χόνδρου αραιώνεται, τα οστά που σχηματίζουν αρθρώσεις αρχίζουν να αναπτύσσονται ενεργά και καταστρέφονται.
- Στο τελικό στάδιο της ανάπτυξης της νόσου, ο χόνδρος καταστρέφεται σχεδόν εντελώς, η παραμόρφωση των οστών οδηγεί σε αλλαγή στον άξονα του άρρωστου άκρου, η άρθρωση δεν μπορεί πλέον να αντέξει την πίεση που ασκείται σε αυτήν και το πόδι στο γόνατο χάνει εντελώς την κινητικότητα.
Η αρθροπάθεια πρώτου βαθμού της άρθρωσης του γόνατος μπορεί να διαγνωστεί με βραχυπρόθεσμο πόνο που εμφανίζεται κατά το περπάτημα. Δεν είναι ορατές εμφανείς παραμορφώσεις κατά την εξέταση και η ακτινογραφία δεν παρέχει τις απαραίτητες πληροφορίες για την κατάσταση των αρθρώσεων για να γίνει ακριβής διάγνωση.
Εάν η νόσος αναγνωριστεί έγκαιρα και ξεκινήσει η κατάλληλη θεραπεία, η διαδικασία καταστροφής του χόνδρινου ιστού μπορεί να σταματήσει εντελώς και να αποκατασταθούν ακόμη και οι πάσχουσες περιοχές.
Είναι δυνατή η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας βαθμού 2; Η θεραπεία στο στάδιο 2 της ανάπτυξης της αρθροπάθειας στοχεύει στην εξάλειψη των δυσάρεστων συμπτωμάτων και στην επιβράδυνση της εκφυλιστικής-δυστροφικής διαδικασίας. Σε αυτή την περίπτωση, δεν είναι πάντα δυνατή η αποκατάσταση του ιστού, αλλά μπορείτε να διατηρήσετε ό,τι παραμένει ανέπαφο.
Είναι δυνατή η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας 3 βαθμού; Όταν η αρθροπάθεια φτάνει στο 3ο στάδιο ανάπτυξης, οι προσπάθειες επιβράδυνσης της καταστροφικής διαδικασίας και η βλάβη των οστών συνήθως δεν δείχνουν αποτελέσματα, η ασθένεια φτάνει γρήγορα στο 4ο στάδιο ανάπτυξης (για το λόγο αυτό, ορισμένοι ειδικοί διακρίνουν μόνο τρία στάδια ανάπτυξης αυτής της ασθένειας).
Εάν υπάρχουν σοβαρές αλλαγές στη δομή της άρθρωσης, η χρήση μιας πρόθεσης είναι απαραίτητη. Αυτή η μέθοδος χειρουργικής διόρθωσης ονομάζεται ενδοπροσθετική.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χειρουργική επέμβαση χρησιμοποιείται επίσης στο στάδιο 2 της γονάρθρωσης. Σε αυτή την περίπτωση πραγματοποιείται ελάχιστα επεμβατική αρθροσκοπική χειρουργική, κατά την οποία αφαιρούνται νεκροί ιστοί και κατεστραμμένα κομμάτια χόνδρου μέσω μιας μικρής τομής. Με τη βοήθεια αυτής της επέμβασης, το εύρος κίνησης αυξάνεται, τα συμπτώματα του πόνου και η φλεγμονή εξαφανίζονται. Αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι η θεραπεία δεν τελειώνει εδώ. Αυτή η επέμβαση θα βοηθήσει στην ανακούφιση των δυσάρεστων συμπτωμάτων της νόσου για αρκετά χρόνια.
Διεξαγωγή θεραπείας
Είναι δυνατή η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος; Η θεραπεία οποιασδήποτε ασθένειας μπορεί να συμβεί σε τρεις κύριους τομείς:
- ετιοτροπικό - εξάλειψη των βασικών αιτιών της βλάβης.
- συμπτωματική - ανακούφιση από τα κύρια συμπτώματα.
- παθογενετική – παρέμβαση στη διαδικασία εξέλιξης της νόσου.
Προκειμένου να πραγματοποιηθεί αποτελεσματική θεραπεία ή τουλάχιστον να σταματήσει η ανάπτυξη της αρθροπάθειας, είναι σημαντικό:
- ενεργοποιεί τη διαδικασία παροχής αίματος και βελτιώνει την κατάσταση των ιστών.
- αντιστάθμιση της έλλειψης ή περίσσειας ενζύμων στο σώμα.
- Δώστε στο σώμα όλα όσα χρειάζεται για την αναπαραγωγή του χόνδρινου ιστού.
- Αποκατάσταση του όγκου και της σύνθεσης του αρθρικού υγρού.
Πολλές φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες και τοπικές αλοιφές οδηγούν σε βελτιωμένη θρέψη των ιστών και ομαλοποίηση της παροχής αίματος τους. Κατά τη διάρκεια της ηλεκτροφόρησης, οι ιστοί μπορούν να κορεσθούν με ειδικά ένζυμα. Ωστόσο, ο κύριος τρόπος για τη θεραπεία μιας τέτοιας ασθένειας είναι η λήψη χονδροπροστατευτών. Οι ενέσεις υαλουρονικού οξέος έχουν χρησιμοποιηθεί πρόσφατα για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας. Οι μέθοδοι βιολογικής θεραπείας θεωρούνται πιο επιθετικές.
Χρήση χονδροπροστατευτικών
Είναι δυνατή η πλήρης θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα; Για πλήρη θεραπεία, τα χονδροπροστατευτικά είναι κατάλληλα - φάρμακα που περιέχουν φυσικά συστατικά του ιστού χόνδρου ή τα συνθετικά τους ανάλογα, τα οποία οδηγούν στη σύνθεση ορισμένων συστατικών ή αναστέλλουν τη διάσπασή τους.
Τα χονδροπροστατευτικά διατίθενται στις ακόλουθες μορφές:
- δισκία, κάψουλες και σκόνες για χορήγηση από το στόμα.
- διαλύματα για ενδομυϊκές ενέσεις.
- ειδικές αλοιφές για εξωτερική χρήση.
Τα φάρμακα για εξωτερική χρήση θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ως πρόσθετη θεραπεία στη σύνθετη θεραπεία.
Είναι δυνατή η θεραπεία της παραμορφωτικής οστεοαρθρίτιδας; Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να λάβετε υπόψη τα χαρακτηριστικά της θεραπείας με χονδροπροστατευτικά:
- Πολλά χονδροπροστατευτικά βοηθούν στην ανακούφιση του έντονου πόνου και της φλεγμονής, αλλά αυτό δεν είναι το κύριο όφελος από τη λήψη τους. Για συμπτωματική θεραπεία, είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε φθηνότερα ΜΣΑΦ.
- τα θεραπευτικά μέτρα έχουν ειδικό αποτέλεσμα στα στάδια 1 και 2 της ανάπτυξης της νόσου, όταν ο χόνδρος δεν έχει καταστραφεί ακόμη σε ακραία κατάσταση.
- Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, είναι σημαντικό να λαμβάνετε φάρμακα για μεγάλο χρονικό διάστημα και συστηματικά. Μετά από κάθε μάθημα πρέπει να κάνετε ένα διάλειμμα. Ένα μάθημα διαρκεί 6 μήνες, επομένως η θεραπεία συνεχίζεται για χρόνια.
Εάν ένας ασθενής είναι επιρρεπής στην εμφάνιση αρθρώσεων των γονάτων, για πρόληψη θα πρέπει να αρχίσει να παίρνει χονδροπροστατευτικά εκ των προτέρων, πριν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια της νόσου. Τα χονδροπροστατευτικά δεν μπορούν να ονομαστούν πανάκεια, καθώς προστατεύουν τον χόνδρο και δεν αποκαθιστούν την κατάστασή του. Η οστεοαρθρίτιδα είναι πολύ πιο εύκολο να αποφευχθεί παρά να ξεκινήσει η θεραπεία μετά.
Η κύρια δυσκολία της θεραπείας
Είναι δυνατή η μόνιμη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας; Η κύρια δυσκολία της θεραπείας είναι ότι μέχρι σήμερα δεν έχουν αναπτυχθεί φάρμακα που θα μπορούσαν να εξαλείψουν οριστικά και πλήρως την αρθροπάθεια. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι υπάρχουν πολύ αποτελεσματικές μέθοδοι ολοκληρωμένης θεραπείας που βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου και επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου.
Οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου
Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου είναι μια εκφυλιστική-δυστροφική διαδικασία κατά την οποία οι δομές του χόνδρου που καλύπτουν την επιφάνεια της κεφαλής του μηριαίου και της κοτύλης καταστρέφονται. Προκειμένου να διατηρηθεί ο χόνδρος σε καλή κατάσταση, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί εάν η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου μπορεί να θεραπευτεί.
Θεραπεία με φαρμακευτική αγωγή
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι αντιμετώπισης αυτής της ασθένειας. Τις περισσότερες φορές, ο θεράπων ειδικός συνταγογραφεί ένα ολόκληρο σύμπλεγμα που περιλαμβάνει πολλά θεραπευτικά μέτρα.
Είναι δυνατή η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου; Σε περιπτώσεις οστεοαρθρίτιδας βαθμού 1 και 2, μπορεί να χρησιμοποιηθεί φαρμακευτική αγωγή για τη θεραπεία της. Τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα σε αυτή την περίπτωση είναι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, τα αγγειοδιασταλτικά, τα οποία βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος στις αρθρώσεις, χαλαρώνουν τους μύες και βοηθούν στην εξάλειψη των σπασμών.
Χρησιμοποιούνται επίσης χονδροπροστατευτικά, τα οποία βοηθούν στη διατήρηση του χόνδρινου ιστού. Στο πρώτο και το δεύτερο στάδιο ανάπτυξης της βλάβης, οι ειδικοί επιτρέπουν τη χρήση τοπικών ενεργών συστατικών: έμπλαστρα, εφαρμογές, αλοιφές και τζελ - διεγείρουν την κανονική κυκλοφορία του αίματος.
Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η αρθροπάθεια της άρθρωσης του ισχίου μπορεί να προκαλέσει αγκύλωση χωρίς αποτελεσματική και έγκαιρη θεραπεία. Η αγκύλωση είναι μια πλήρης σύντηξη του μηριαίου οστού και της λεκάνης. Σε αυτή την περίπτωση, το πόδι χάνει εντελώς την κινητικότητά του στην άρθρωση.
Οστεοαρθρίτιδα της ποδοκνημικής άρθρωσης
Μπορεί η οστεοαρθρίτιδα του αστραγάλου να θεραπευτεί; Πριν από τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του αστραγάλου, είναι σημαντική η ακριβής διάγνωση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένας γιατρός μπορεί να κάνει ακριβή διάγνωση εξετάζοντας το πόδι του ασθενούς ή κάνοντας ακτινογραφία.
Ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης της νόσου, ο ειδικός θα επιλέξει την καταλληλότερη θεραπεία. Ακόμη και πριν επισκεφτεί έναν ειδικό, ο ασθενής πρέπει να μειώσει σημαντικά το φορτίο στην πάσχουσα άρθρωση και να αποφύγει την υποθερμία και την υπερφόρτωση. Ο γιατρός συνταγογραφεί μια ολοκληρωμένη θεραπεία για τον ασθενή: φυσιοθεραπεία, λουτροθεραπεία, παυσίπονα και φάρμακα για την τόνωση της κυκλοφορίας του αίματος.
Η θεραπεία αστραγάλου μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί σε εξωτερική βάση σε νοσοκομείο με τη συνταγογράφηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Εάν ο ασθενής είναι υπέρβαρος, μπορεί να προκύψουν δυσκολίες στη θεραπεία. Είναι σημαντικό για έναν τέτοιο ασθενή να τρώει σωστά όχι μόνο κατά τη διάρκεια της ίδιας της θεραπείας, αλλά και μετά από αυτήν.
Ασκήσεις γυμναστικής
Η γυμναστική για την αρθροπάθεια του αστραγάλου επιτρέπεται μόνο αφού τα κύρια συμπτώματα της νόσου έχουν υποχωρήσει πλήρως. Ένα σετ άσκησης και πίεσης για το πόδι θα πρέπει να συνδυάζεται με τον θεράποντα ειδικό.
Οι ασκήσεις γυμναστικής για την οστεοαρθρίτιδα πρέπει να καταπονούν τους συνδέσμους και τους μύες στην άρθρωση χωρίς να υπερφορτώνουν τις ίδιες τις αρθρώσεις, διαφορετικά μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο.
Είναι δυνατή η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης; Ένα μάθημα γυμναστικής για τη θεραπεία της αρθροπάθειας δεν απαιτεί από τον ασθενή να ξοδέψει χρήματα, να αγοράσει φάρμακα ή ακριβό εξοπλισμό, αλλά ο ασθενής πρέπει να είναι υπομονετικός και επιμελής για να ολοκληρώσει σωστά το μάθημα.
Προβλήματα στον ώμο
Ορισμένοι τραυματισμοί μπορεί να οδηγήσουν στην έναρξη μιας φλεγμονώδους ή εκφυλιστικής διαδικασίας στις αρθρώσεις. Οι πιο συχνές αιτίες οστεοαρθρίτιδας ώμου είναι:
- ισχυρή σωματική πίεση στην άρθρωση του ώμου κατά τη διάρκεια της εργασίας, η οποία οδηγεί σε ενεργή φθορά των συστατικών της.
- υποστούν τραυματισμό στον ώμο?
- δυσπλασία ώμου?
- αλλαγές στην παραγωγή ορμονών.
- Προβλήματα με την παροχή αίματος στους ιστούς των αρθρώσεων, που οδηγούν στην εμφάνιση αγγειακών παθήσεων.
- φυσική φθορά του χόνδρου που είναι χαρακτηριστική για τους ηλικιωμένους.
Σε αυτή την περίπτωση, εμφανίζεται συχνά μια φλεγμονώδης διαδικασία, η οποία συνοδεύεται από συμπτώματα πόνου. Οι αιτίες μιας τέτοιας βλάβης ποικίλλουν. Μπορεί να σχετίζονται με τραυματισμό, μόλυνση ή διαταραχή ορισμένων συστημάτων του σώματος.
Τις περισσότερες φορές, η εμφάνιση αρθρίτιδας απαιτεί πρόσθετες εξωτερικές επιδράσεις: στρες, υποθερμία, μόλυνση οργάνων, μόλυνση μέσω ανοιχτής πληγής, ανοσοαπόκριση στη μόλυνση.
Κατά τον προσδιορισμό μιας ασθένειας, ο γιατρός δίνει προσοχή στο βαθμό της νόσου, τα κύρια παράπονα του ασθενούς και τα αποτελέσματα πολλών εξετάσεων. Το κύριο διαγνωστικό μέτρο είναι μια βιοχημική εξέταση αίματος, η οποία βοηθά στην επιβεβαίωση της παρουσίας φλεγμονής και, σε ορισμένες περιπτώσεις, στον προσδιορισμό του τύπου της.
Μια άλλη σημαντική εξέταση είναι η ακτινογραφία, η οποία βοηθά στον προσδιορισμό της θέσης της παραμόρφωσης της άρθρωσης σε πρώιμο στάδιο της εμφάνισής της.
Είναι δυνατή η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ώμου; Εάν υπάρχει οστεοαρθρίτιδα στους δύο πρώτους βαθμούς, χρησιμοποιείται μόνο συντηρητική θεραπεία. Και μόνο σε μια περίπλοκη μορφή της νόσου συνταγογραφείται χειρουργική επέμβαση.
Βασικές μέθοδοι συντηρητικής θεραπείας:
- λήψη φαρμάκων?
- θεραπεία με παραδοσιακές μεθόδους·
- φυσιοθεραπευτικά μέτρα?
- Υγειονομική θεραπεία spa?
- μασάζ?
- Βελονισμός;
- φυσιοθεραπεία;
- ειδική δίαιτα.
Πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία, είναι σημαντικό να προστατεύσετε πλήρως την κατεστραμμένη άρθρωση, κάτι που είναι πολύ πιο εύκολο με την εκτεταμένη αρθροπάθεια στην περιοχή του ώμου. Η απλούστερη θεραπεία είναι το πρώτο στάδιο της νόσου, όταν δεν έχουν εμφανιστεί αλλαγές ουλής και ο ιστός έχει ακόμη διατηρήσει την ικανότητά του να αναγεννάται.
Αλλά με αυτή τη μορφή βλάβης, οι δυσάρεστες αισθήσεις συνήθως δεν είναι πολύ αισθητές, ο πόνος είναι ήπιος, επομένως ο ασθενής επισκέπτεται έναν γιατρό μόνο πολύ αργά. Στο μέλλον, ο ασθενής θα πρέπει επίσης να ακολουθήσει ένα ήπιο σχήμα μετά το τέλος της θεραπείας.