Εάν ακουστεί ένα τσούξιμο στην άρθρωση του γόνατος κατά τη διάρκεια της κίνησης, αυτό είναι το πρώτο σημάδι γονάρθρωσης. Οι συντηρητικές μέθοδοι παραδοσιακής και εναλλακτικής ιατρικής βοηθούν στην πρόληψη της καταστροφής του χόνδρου και στη διατήρηση της φυσιολογικής κινητικής λειτουργίας. Η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει αμέσως - μόνο σε αυτή την περίπτωση, οι ρευματολόγοι δίνουν ευνοϊκή πρόγνωση.
Τι είναι η γονάρθρωση;
Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι μια μη φλεγμονώδης, εκφυλιστική-δυστροφική νόσος που προσβάλλει τη μεγαλύτερη άρθρωση, το γόνατο. Ένας μάλλον ασυνήθιστος ιατρικός ορισμός έχει μια πιο απλή "λαϊκή" έννοια - "απόθεση αλατιού". Η κλινική εικόνα της γονάρθρωσης των αρθρώσεων ελάχιστη σχέση έχει με την περίσσεια ασβεστοποιημένων αλάτων στην άρθρωση του γόνατος. Δεν επηρεάζουν την παθολογία και αποτελούν παρενέργεια του διαταραγμένου μεταβολισμού.
Η ανάπτυξη γονάρθρωσης της άρθρωσης του γόνατος ευνοείται από αρνητικές διεργασίες στον υαλώδη χόνδρο, κυρίως από την κακή κυκλοφορία του αίματος στα μικρά οστικά αγγεία. Η έλλειψη θρεπτικών ουσιών και οξυγόνου που μεταφέρει η λεμφική ροή οδηγεί στην καταστροφή του εξωτερικού στρώματος του χόνδρου στο γόνατο.
Στα αρχικά στάδια, η ασθένεια είναι εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστεί. Η παραμόρφωση της άρθρωσης εμφανίζεται αργά έως ότου ο υαλώδης χόνδρος έλκεται στη διαδικασία. Τροποποιείται η ανατομική δομή του συνδέσμου. Εμφανίζεται ομίχλη, ο ιστός πυκνώνει, γίνεται λεπτός, σκίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Το αποτέλεσμα της παθολογίας μπορεί να είναι η πλήρης εξαφάνιση του χόνδρου, που οδηγεί σε νέες αναπτύξεις στον οστικό ιστό και μη αναστρέψιμη καμπυλότητα του γόνατος.
ταξινόμηση της νόσου
Η Διεθνής Ταξινόμηση Νοσημάτων χωρίζει την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος σε επτά διευκρινιστικές υποκατηγορίες:
- Πρωτοπαθής γονάρθρωση αμφοτερόπλευρη. Η διάγνωση γίνεται πιο συχνά σε γυναίκες ηλικίας 70 έως 74 ετών και σε άνδρες ηλικίας 60 έως 64 ετών. Αυτό τοποθετεί την ασθένεια στην κατηγορία των «ηλικιωμένων».
- Μια άλλη πρωτοπαθής γονάρθρωση. Παθολογία μιας άρθρωσης γόνατος λόγω φυσικής φθοράς ή σε φόντο άλλων ασθενειών.
- Μετατραυματική γονάρθρωση αμφοτερόπλευρη. Επηρεάζονται άτομα διαφορετικών ηλικιών με σοβαρούς τραυματισμούς στα πόδια.
- Άλλες μετατραυματικές γοναρθρώσεις. Μονομερής, με φόντο τραυματισμούς και μώλωπες των άκρων.
- Άλλες δευτερογενείς γοναρθρώσεις είναι αμφοτερόπλευρες. Είναι αποτέλεσμα χρόνιων μώλωπες, καταγμάτων ή εξαρθρώσεων που δεν έχουν επουλωθεί πλήρως. Πιο συχνά διαγιγνώσκεται σε αθλητές που έχουν βαριά φορτία και στα δύο πόδια - ποδοσφαιριστές, αθλητές, πατινάζ.
- Άλλες δευτερογενείς γοναρθρώσεις. Μονομερής ανάπτυξη παθολογίας που σχετίζεται με το επάγγελμα. Για παράδειγμα, μεταλλωρύχοι, μεταλλουργοί, ψαράδες.
- Γονάρθρωση, απροσδιόριστη. Μια ανεξήγητη αιτιολογία της νόσου διαγιγνώσκεται, αφού εξαιρεθεί η ηλικία, η επαγγελματική και η γενετική προδιάθεση.
Σύμφωνα με ιατρικές στατιστικές, περισσότεροι από 10 εκατομμύρια άνθρωποι διαφορετικών ηλικιακών ομάδων υποφέρουν από οστεοαρθρίτιδα του ενός ή του άλλου είδους. Κάθε χρόνο περίπου 3. 000 άνθρωποι πεθαίνουν με επιβεβαιωμένη διάγνωση.
αιτίες
Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος προκαλείται από έναν διαταραγμένο μεταβολισμό στην άρθρωση του γόνατος, ο οποίος οδηγεί σε απώλεια της απαλότητας και της ελαστικότητας του χόνδρου.
Οι καταστροφικές διεργασίες έχουν διάφορες αιτίες:
- Ασθένειες του θυρεοειδούς αδένα που παραβιάζουν το ορμονικό υπόβαθρο.
- Μειωμένη βατότητα των αιμοφόρων αγγείων στην άρθρωση του γόνατος.
- γενετική προετοιμασία?
- φυσική γήρανση?
- Προηγούμενες ή παρούσες κακώσεις γονάτων διαφόρων προελεύσεων.
- Παχυσαρκία (πάνω από το 20% του κανόνα), που επιβαρύνει βαρύ την άρθρωση του γόνατος.
- Φλεγμονώδεις ασθένειες των αρθρώσεων (πολυαρθρίτιδα, πυώδης αρθροπάθεια).
- αυτοάνοσες ασθένειες (ρευματοειδής αρθρίτιδα).
- Ειδικές λοιμώδεις παθολογίες (σύφιλη, φυματίωση, εγκεφαλίτιδα).
- Ζώντας σε οικολογικά δυσμενείς περιοχές, κακή ποιότητα τροφίμων και νερού.
Επίσης, οι ρευματολόγοι εντοπίζουν αρκετούς πρόσθετους λόγους που οδηγούν στην ανάπτυξη γονάρθρωσης. Δυσπλασία στο νεογέννητο. Με αυτή τη διάγνωση, η άρθρωση φθείρεται πιο γρήγορα. Οι αλλαγές στη δομή του κολλαγόνου οδηγούν σε βλάβη της πρωτεΐνης στον συνδετικό ιστό.
Συμπτώματα ανάλογα με τον βαθμό της γονάρθρωσης
Είναι δύσκολο να διαγνωσθούν τα πρώιμα στάδια της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος. Μόνο η περιγραφή των συμπτωμάτων από τον ίδιο τον ασθενή και οι εξωτερικές εξετάσεις από ρευματολόγους καθιστούν δυνατή τη διαμόρφωση διαφορετικής κλινικής εικόνας για κάθε βαθμό εξέλιξης της γονάρθρωσης:
- Έχω οστεοαρθρίτιδα.Τράβηγμα πόνου στο γόνατο, αίσθηση κάποιας δυσκαμψίας, μερική απώλεια αίσθησης, δυσκολία κάμψης του ποδιού, ιδιαίτερα μετά από παρατεταμένη ακινησία, αδυναμία παρατεταμένου βαδίσματος ή τρεξίματος, εμφάνιση ελαφρού οιδήματος. Τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν μετά από ανάπαυση ή απλή αναισθησία.
- Οστεοαρθρίτιδα ΙΙ βαθμού.Σε αυτό το στάδιο, είναι ήδη δυνατό να προσδιοριστεί η παθολογία χρησιμοποιώντας μια εξέταση ακτίνων Χ. Ο πόνος αυξάνεται και εμφανίζεται μετά από οποιαδήποτε σωματική δραστηριότητα. Οι παθήσεις μπορούν ακόμα να ανακουφιστούν με ανάπαυση. Το πρωί γίνεται πιο δύσκολο να ισιώσετε τα πόδια σας, χρειάζεται χρόνος για να αποκατασταθεί η κινητική λειτουργία. Τα συμπτώματα συμπληρώνονται από συχνές κράμπες στη γάμπα, ειδικά τη νύχτα. Κατά τη διάρκεια της κίνησης ακούγεται ένα κράξιμο. Το πρήξιμο της άρθρωσης του γόνατος είναι έντονο. Υπάρχουν ορατά σημάδια παραμόρφωσης των άκρων.
- ΙΙΙ βαθμός γονάρθρωσης.Υπάρχουν μη αναστρέψιμες αλλαγές στην άρθρωση του γόνατος. Οι ανωμαλίες του χόνδρου μπορούν να εντοπιστούν ξεκάθαρα σε μια ακτινογραφία. Ο πόνος στο γόνατο γίνεται σταθερός, οξύς. Το πόδι σταματά να λυγίζει στο γόνατο. Ο ασθενής δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς μπαστούνι ή πατερίτσες. Το πρήξιμο είναι σημαντικό. Το ανατομικό σχήμα του γόνατος λειαίνεται και δίνεται μια συμπαγής εμφάνιση. Υπάρχει μια πρωταρχική καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης.
διάγνωση
Για να γίνει σωστή διάγνωση, χρησιμοποιείται ένας συνδυασμός κλινικών εκδηλώσεων αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος και παραπόνων ασθενών. Προκειμένου να διευκρινιστούν ή να αποκλειστούν τα αίτια της νόσου, πραγματοποιούνται μελέτες με διάφορους τρόπους.
Η τυπική διάγνωση έχει ως εξής:
- Σύνταξη αναμνησίας της νόσου. Ιστορικό συνοδών νοσημάτων, γενετική προδιάθεση, τραύματα και χειρουργικές επεμβάσεις στο παρελθόν, επαγγελματικές δραστηριότητες κ. λπ.
- Εξωτερική εκτίμηση της παραμόρφωσης του μυοσκελετικού συστήματος. Βάδιση, στάση, κατάσταση της άρθρωσης του γόνατος, καμπυλότητα των ποδιών.
- Γενική επιθεώρηση. Ψηλάφηση κάτω ποδιού, μηρού, κατεστραμμένης άρθρωσης, που καθορίζει τον εντοπισμό της νόσου.
- εργαστηριακές εξετάσεις. Μια γενική εξέταση αίματος δίνει δεδομένα για την απουσία φλεγμονώδους διαδικασίας. Εάν η διαδικασία βρίσκεται στο φόντο άλλων ασθενειών, τότε σημειώνεται αυξημένος ρυθμός καθίζησης των ερυθροκυττάρων. Η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, σφαιρίνη και ινωδογόνο θα διαφέρει από τους κανονιστικούς δείκτες. Η βιοχημική σύνθεση παραμένει εντός των τυπικών ορίων. Εάν η εξέλιξη της παθολογίας βρίσκεται στα τελικά στάδια, γίνεται βιοψία του αρθρικού υγρού της άρθρωσης του γόνατος.
- ενόργανη έρευνα. Η ακτινογραφία είναι η κύρια και πιο κοινή μέθοδος διάγνωσης ύποπτης οστεοαρθρίτιδας του γόνατος. Κατά κανόνα, ακόμη και στην αρχή του σταδίου 2 της νόσου, ένας ρευματολόγος μπορεί εύκολα να εντοπίσει αλλαγές στη δομή του οστικού ιστού χρησιμοποιώντας μια εικόνα. Η παρουσία συννοσηροτήτων και τα αίτια εμφάνισής τους διαγιγνώσκονται με τη βοήθεια πιο σύγχρονου και ακριβούς εξοπλισμού - μαγνητική τομογραφία, αξονική τομογραφία, υπερηχογράφημα, οστεοϊνογραφία, θερμογραφία.
Θεραπεία της γονάρθρωσης
Όπως όλες οι παθήσεις των αρθρώσεων, έτσι και η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος απαιτεί συστηματική θεραπεία, η οποία είναι επιθυμητή όταν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα. Σε αυτή την περίπτωση, η πρόγνωση της θεραπείας γίνεται ευνοϊκή και εγγυάται την επιστροφή σε έναν φυσιολογικό τρόπο ζωής σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.
Η ολοκληρωμένη θεραπεία στοχεύει στην εξάλειψη των κύριων σημείων της νόσου:
- Δυσφορία, σύνδρομο πόνου και μυϊκός τόνος.
- βελτίωση της κινητικής λειτουργίας της άρθρωσης του γόνατος.
- διακοπή της διαδικασίας καταστροφής του χόνδρου.
- ενίσχυση των συνδετικών μυών.
- Αποκατάσταση της φυσιολογικής κυκλοφορίας του αίματος στην άρθρωση του γόνατος.
φαρμακευτική αγωγή
αντιφλεγμονώδη φάρμακα
Βοηθούν στην αντιμετώπιση του πόνου, ανακουφίζουν από το πρήξιμο που προκαλείται από φλεγμονή του μυϊκού ιστού.
χονδροπροστατευτικά
Χωρίς χονδροπροστατευτικά, δεν είναι δυνατή η αναγέννηση και η αποκατάσταση του χόνδρινου ιστού. Αποτελούν το κύριο συστατικό της συντηρητικής θεραπείας.
αγγειοδιασταλτικά
Χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση της βατότητας των ενδοαρθρικών αιμοφόρων αγγείων.
Ορμονικά φάρμακα
Μειώστε την παραγωγή της ορμόνης κορτιζόνης για να αποτρέψετε την ανάπτυξη φλεγμονωδών διεργασιών.
Ενέσεις με υαλουρονικό οξύ
Για την αποκατάσταση του ενδοαρθρικού αρθρικού υγρού. Ως αποτέλεσμα, η τριβή μεταξύ των αρθρώσεων μειώνεται, οι κινητικές δεξιότητες ομαλοποιούνται και η ελαστικότητα του χόνδρινου ιστού αποκαθίσταται.
αντιενζυματικοί παράγοντες
Αναστέλλουν τη δραστηριότητα της θρυψίνης και έτσι εμποδίζουν την περαιτέρω καταστροφή της άρθρωσης. Ραντεβού στο παράρτημα.
φυσικοθεραπεία
Οι φυσιολογικές θεραπείες έχουν χρησιμοποιηθεί με επιτυχία εδώ και δεκαετίες για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ανεξάρτητη μορφή θεραπείας, για πρόληψη ή κατά τη φάση αποκατάστασης. Αυτή είναι μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της νόσου.
Τις περισσότερες φορές, οι ακόλουθοι τύποι διαδικασιών συνταγογραφούνται από ρευματολόγο:
- ηλεκτροφόρηση με παυσίπονα.
- θεραπεία υπερήχων?
- μαγνητοθεραπεία;
- έκθεση λέιζερ?
- εφαρμογές παραφίνης?
- επεξεργασία λάσπης?
- θεραπεία άσκησης (θεραπεία άσκησης)
- Χειροκίνητη θεραπεία, μασάζ με φαρμακευτικές αλοιφές.
χειρουργική και προσθετική
Εάν η γονάρθρωση είναι σε προχωρημένο στάδιο, η άρθρωση του γόνατος και ο ιστός του χόνδρου έχουν καταστραφεί, η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη. Διαφορετικά, το άτομο θα παραμείνει ανάπηρο εφ' όρου ζωής.
Η σύγχρονη ιατρική προσφέρει διάφορους τρόπους επίλυσης του προβλήματος:
- αρθρόδεση. Πλήρης αφαίρεση του προσβεβλημένου ιστού και της άρθρωσης του γόνατος. Το σώμα απελευθερώνεται από το επίκεντρο της νόσου, αλλά η κινητική λειτουργία του άκρου χάνεται εντελώς. Χρησιμοποιείται εξαιρετικά σπάνια εάν ο ασθενής έχει πρόσθετες παθήσεις των αρθρώσεων.
- αρθροσκόπηση. Ο κατεστραμμένος υαλώδης χόνδρος αφαιρείται. Η επέμβαση δεν είναι πολύ τραυματική, έχει σύντομη περίοδο αποκατάστασης. Ενδείκνυται για ασθενείς των οποίων η πρόοδος δεν έχει επηρεάσει την ίδια την άρθρωση του γόνατος.
- Περιαρθρική Οστεομία. Μια πολύπλοκη επέμβαση, η ουσία της οποίας είναι η λιμάρισμα παραμορφωμένων οστών και εκβλαστήσεων, με επακόλουθη σύνδεση στην απαραίτητη ανατομική δομή.
- ενδοπροσθετική. Αφαιρείται η εντελώς κατεστραμμένη άρθρωση του γόνατος και στη θέση της τοποθετείται πρόθεση από τιτάνιο. Μια αποτελεσματική μέθοδος που σας επιτρέπει να ξεχάσετε για πάντα τη γονάρθρωση. Απαιτεί προσεκτική προετοιμασία και μακρά αποκατάσταση.
Παραδοσιακό φάρμακο
Η χρήση λαϊκών συνταγών σε συνδυασμό με συντηρητική θεραπεία μπορεί να ανακουφίσει τα εξωτερικά συμπτώματα (πόνο, πρήξιμο). Οι συνταγές με βάση τη δάφνη, τη ρίζα της κολλιτσίδας, το υπερικό, τη βύνη και το σανό έχουν αποδειχθεί επιτυχημένες. Από αυτά παρασκευάζονται αλοιφές, κρέμες, βάμματα και αφεψήματα.
Αυτά τα φυτά έχουν αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές ιδιότητες. Απαιτεί τακτική και μακροχρόνια χρήση για να επιτευχθούν ορατά αποτελέσματα.
Οι αλοιφές και οι κομπρέσες με βάση το μέλι με την προσθήκη αλκοόλης ή μηλόξυδου ανακουφίζουν καλά το πρήξιμο και έχουν καταπραϋντική δράση στους προσβεβλημένους ιστούς.
Ένα διατροφικό μείγμα παρασκευάζεται από λεμόνι και σκόρδο που λαμβάνονται από το στόμα, ένα κουταλάκι του γλυκού το καθένα, μετά το πρωινό και το δείπνο. Μια τέτοια συνταγή έχει μια γενική ενισχυτική επίδραση στο σώμα, αυξάνει τη βατότητα των αιμοφόρων αγγείων και θρέφει τις αρθρώσεις με χρήσιμα ιχνοστοιχεία.
Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι οι θεραπείες στο σπίτι δεν εξαλείφουν το κύριο πρόβλημα - την παθολογική καταστροφή της άρθρωσης του γόνατος.
διατροφή
Η συμμόρφωση με τη δίαιτα είναι αναπόσπαστο μέρος της σύνθετης θεραπείας. Μια προσαρμοσμένη δίαιτα όχι μόνο βοηθά στον έλεγχο του βάρους, αλλά και προμηθεύει τα οστά και τις αρθρώσεις με σημαντικές βιταμίνες.
Αντενδείκνυται σε ασθενή με διάγνωση γονάρθρωσης:
- Τηγανητά, πικάντικα, αλμυρά, τουρσί.
- ζωμοί λιπαρών?
- γλυκά αρτοσκευάσματα?
- φρούτα με υψηλή περιεκτικότητα σε όξινα ένζυμα.
- Αλκοολούχα ποτά.
Το μενού θα πρέπει να συμπληρώνεται με ωμά λαχανικά, φρούτα και βότανα, προϊόντα με χαμηλά λιπαρά ξινόγαλα, ζωμούς οστών και πιάτα που περιέχουν ζελατίνη (ζελέ, ζελέ).
Πρόσθετες μέθοδοι
Απαιτείται τακτική θεραπεία spa για τη θεραπεία της γονάρθρωσης, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, πιο συχνά εάν είναι δυνατόν. Οι διαδικασίες υδροθεραπείας, φαγγοθεραπείας και χειρωνακτικής θεραπείας μπορούν να διατηρήσουν την ασθένεια για μεγάλο χρονικό διάστημα και να αποτρέψουν την καταστροφή των αρθρώσεων.
Θα χρειαστεί το υπόλοιπο της ζωής σας για να διατηρήσετε ένα πονεμένο γόνατο σε σταθερή κατάσταση. Αλλά μπορεί να γίνει πολύ χρήσιμο για το σώμα συνολικά. Επανεξέταση της διατροφής, απαλλαγή από κακές συνήθειες, αθλητισμός, επίσκεψη σε θέρετρα - η ποιότητα ζωής μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά.
Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η αυτοθεραπεία, η παράβλεψη των πρωταρχικών συμπτωμάτων και το αφόρητο φορτίο στην πονεμένη άρθρωση του γόνατος μπορεί πολύ γρήγορα να μετατρέψει ένα υγιές άτομο σε αβοήθητο άτομο με αναπηρία.